King Canyon National Park

Na Yosemite Park was het tijd voor Sequoia & Kings Canyon. De avond voordat wij weer op pad moesten gaan, keek Virgil de route nog even na. Tot onze verbazing kwamen wij tot de ontdekking dat de campground welke wij hadden geboekt, geen toegaande weg had naar the General Sherman met zo'n grote RV als wij reden. Deze weg is met een hoop bochten en kronkels en lage doorgangen, waar die van ons niet doorheen gaat passen.
Dus halsoverkop deze plek maar geannuleerd en gekeken waar wij dan wel konden blijven.
Dit werd uiteindelijk hoog, heel hoog, op de berg bij een campground in Kings Canyon National Park. Deze campground was op 6500 ft (1981 m) hoogte. Dit was een erg mooie route, waar Lonneke soms wel even moest slikken vanwege de afgrond waar je heel stijl naar beneden kon kijken. Het werd zelfs nog iets spannender, omdat wij ineens de wolken inreden die om de bergen hing, dus dit betekende dichte mist.
Eenmaal daar aangekomen, waren wij de wolk weer uitgereden en kwamen wij op een hele mooie campground, midden in het bos. Dit werden onze eerste 2 nachten van 'dry-camping', wat betekent dat je alleen de faciliteiten in je RV hebt. Je had er wel een wc, maar dat was het.
Toen wij op de plek kwamen, stonden er een paar herten. Dit vond Robin erg indrukwekkend om te zien.

Na een koude nacht (0 gr) gingen wij eerst naar het visitor centre voor wat informatie over het park en de routes welke je kon wandelen. Hier werkten hele aardige mensen, waarvan Robin ook een A4tje kreeg met plaatjes erop die ze in het bos kon zoeken. Had ze er 8 gevonden, kreeg ze een sticker.
Wij gingen als eerste op pad naar de General Grant Tree. Dit is met z'n 82 meter de derde grootste boom ter wereld. En man oh man, wat was deze boom hoog. Het was een sequoia boom en dit soort hoort tot de hoogste bomen ter wereld. En dit bos stond er vol mee.
De route welke wij wilde wandelen, hebben wij uiteindelijk niet gelopen, want Robin had geen zin om te wandelen. En met een zeurend kind, gaat dat niet werken.
Wij zijn hierna weer teruggereden naar de visitor centre voor de sticker van Robin. En ze kreeg ook een houten speldje waarmee ze 'junior ranger' werd. Deze speldjes waren ter ere van het 100 jarig bestaan van het park vorig jaar.

Wij waren daarna aan het twijfelen of wij nog naar de General Sherman Tree wilden rijden, of de weg door Kings Canyon wilden volgen. Als nuchtere hollanders dachten wij, een grote boom, is een grote boom. Dus toen hadden wij de keuze gemaakt om de canyon in te rijden, uiteraard wel gewoon via de weg ;) . En dit was een hele goede keuze. Zo mooi de hele route naar beneden. Onderweg waren er een hele hoop stopplekken, waar je van het uitzicht kon genieten. Op één van deze plekken, spraken wij 2 amerikanen, welke in het park werkten (geen rangers). Zij vertelden dat er 2 jaar geleden een enorme brand heeft gewoed, die bijna alle bomen in de canyon heeft afgebrand. Dit was ook te zien langs de route, maar alles was al weer aan het groeien en bloeien. Vermoedelijk is dit ook de reden waarom de rangers op de campground al in geen maanden beren hadden gezien.
Onderweg en helemaal beneden, waar letterlijk de weg ophield, hebben wij nog 2 hele mooie watervallen gezien. Alle watervallen zijn nu op z'n best, door al het smeltwater en de vele regen die was gevallen.

Na de laatste koude nacht gaan wij weer verder naar onze volgende stop; Las Vegas!!