Grand Teton en Yellowstone National Park

Na het wakker worden met het Disney-gevoel bij rondspringende konijntjes en eekhoorntjes, was er een lange rit voor de boeg naar Grand Teton.

Het eerste stuk was het nog een stukje de berg op, maar gelukkig geen bergpas. Eenmaal boven reden we bovenop een plaat waar het ontzettend vlak was voor zo'n 4 uur lang (en dan voor een rit van 6,5 uur). Je kon best ver van je af kijken en af en toe zag je wat wilde paarden en in de verte de hele weg besneeuwde bergtoppen.

Grand Teton is een enorm mooie plek in een dal met besneeude bergtoppen, groene dennenbomen en een groot blauw meer. De naam Grand Teton is bedacht door een Fransman die de bergtoppen ergens op vond lijken. Je kan het waarschijnlijk al raden wat de letterlijke vertaling hiervan is: grote boezem.
Het mooie grote blauwe meer met de besneeuwde bergtoppen, daar stonden wij zo'n twee minuten lopen vandaan met de RV. Jammergenoeg niet zichtbaar vanuit de RV omdat we in het bos stonden. Robin wilde heel graag in de sneeuw lopen en hier en daar lag nog een restje sneeuw, dus Robin vond het geweldig dat ze hier doorheen mocht lopen. Hier konden beren lopen, dus we mochten niks van eten buiten laten slingeren en moesten binnen alles waar eten inzat goed afsluiten. We hebben hier geen beer gezien, maar de volgende ochtend wel van basten van de boom af, wat de vorige dag geloof ik nog niet was, mmmm.
De volle dag hier stond in het teken van iets wat Robin heel graag wilde doen. Ik heb haar voor de vakantie gevraagd wat zij het liefste op vakantie wilde doen. Dit was paardrijden. Aangezien je in Amerika op de meeste plaaten 8+ jaar moet zijn voor paardrijden, ben ik gaan googlen naar wat er voor peuters te doen is. Je zou verwachtern dat dit wel zou moeten kunnen in het land van de cowboys en cowgirls. En inderdaad kwam ik tegen dat je hier in de regio kon ponyrijden. Wij daarnaartoe gereden en kwamen tot de ontdekking dat deze plek nog dicht was voor het seizoen. Maar een uurtje verderop kon ze wel ponyrijden. Dus wij hiernaartoe gereden met een popelende Robin.
Daar aangekomen wat het de bedoeling dat wij met Robin op de pony zelf door de bak zouden lopen en dit mocht zolang als wij zelf wilden. Virgil was nog meer schijterig dan ik, dus ik zou met de pony en Robin gaan lopen en Virgil zou foto's maken. Toen kwam de cowboy met de "pony" om de hoek. De lieve kleine "pony" was dus een gewoon formaat volwaardig paard.... Nou goed, ik vol goede moed met Robin op de arm het paard geaaid en Robin erop gezet. Ik vroeg nog wat instructies over hoe je zo'n paard moest behandelen. Het was gewoon meetrekken, hij volgt je vanzelf en als je ergens stilstaat waar die kan grazen, kan er niks gebeuren. Nou, dat moet toch niet zo moeilijk zijn zou je denken, uhum. Natuurlijk voelde dat paard hoe schijterig ik was en na ongeveer 2 meter te zijn verplaatst en gehinnik, liet ik 'm maar weer gauw grazen om de cowboy te halen. Ik heb 'm gevraagd of hij wilde helpen, aangezien wij twee stadse zijn die niks met paarden hebben. En de cowboy heeft heel aardig een grote ronde met Robin op het paard in de bak gelopen. En Robin vond het helemaal geweldig! Dus waar Virgil het meest bang voor was komt uit; z'n kleine meid is een paardenmeisje.

Hierna was Yellowstone aan de beurt. We hadden een campsite gecanceld op Yellowstone zelf en deze omgeboekt naar een camping net buiten Yellowstone waar we al 1 nacht zouden blijven. Er zou namelijk nachtvorst komen en dan is het fijn om full hooke-up te hebben, zodat je de verwarming zachtjes aan kan laten en je leidingen niet bevriezen. Dit was een goede keuze, want ditjes een erg mooie camping met een hele leuke speeltuin voor Robin en op loopafstand van een dorpje om een dagje (souvenirs) te shoppen.
Toen we vanuit het zuiden Yellowstone inreden, wisten we niet wat we zagen. Zeker 1 meter sneeuw langs de weg en ook een boel sneeuw in de bossen ernaast. Aangezien het naar de camping maar 2 uur rijden was, hebben we onderweg al wat bezienswaardigheden gezien in het park.
Onze eerste stop was de wel bekende Old Faithfull. Dit is de meest bekende geiser in Yellowstone. Deze geiser gaat iedere 90 minuten af, met zo'n 10 minuten speling. Ik moest enorm plassen, maar we zagen heel veel mensen staan wachten dus waren we maar eerst doorgelopen naar Old Faithfull. En maar goed ook. Toen wij er net 1 sec stonden ging die af. We hadden gelukkig het fototoestel en de videocamera al in de aanslag, dus hij staat erop: ✅. Nadat deze klaar was, even de wc opgezocht en lekker een kop koffie en thee gepakt en een leuke wandelroute om de geiser gelopen. Hier mocht je alleen op de houten paden lopen. Als je van het pad afging, wist je niet of je met je voet door de bodem kon zakken. Aangezien Yellowstone 1 grote ondergrondse vulkaan is, zag je ook onderweg overal kleine geisers, meertjes en damp uit de grond komen. De hele omgeving voelde bijna buitenaards aan. Zoveel damp en verschillende kleuren door alle bacteriekoloniën die in de meren en poelen ontstaan. Het water was overal zo'n 60-70 graden Celsius, met een hoge zwavelzuurgraad dat ook rubberen zolen niet heel blijven. Daar wil je niet vm het padje af. Daarna waren wij nog bij de Grand Prismatic Spring gestopt. Een enorme waterpoel die heel helder blauw is met enorme bacteriekoloniën eromheen. Jammergenoeg door het temperatuurverschil was er veel damp, maar zelfs nu was het erg mooi.
Hierna hadden we wel genoeg gezien en werd de rit te lang voor Robin, dus reden we door naar west Yellowstone, naar onze camping. Onderweg moesten we wel nog even stoppen voor een overstekende elk (eland).
De volgende dag hebben we nog een dagje vertoefd in Yellowstone park. We zijn naar het noorden gereden, met een korte stop bij Gibbon Falls naar Mammoth Hot Springs. Dit is een enorme berg van terassen die ooit zijn ontstaan door allerlei mineraalafzettingen en de bacteriën. Deze "waterval" is aan het opdrogen, dus grotendeels ziet het er grijs en doods uit. Desalniettemin nog steeds mooi door z'n formaat. In het dorpje wat bij dit punt gebouwd was hebben we nog heerlijk geluncht. Ik had een elk-burger, Virgil een bizon-burger en Robin had lekker frietjes met broccoli. Hierna zijn we teruggereden, want we hadden alweer veel gezien en gereden.
Onderweg zijn we namelijk de nodige bizons tegengekomen, zowel naast de weg, als op de weg. Maar waar het de grootste chaos was kwa verkeer ; we hebben een beer met een jong gezien. Dit schijnt best zeldzaam te zijn en wij hebben ze zelfs twee keer mogen zien, zowel op de heenweg als op de terugweg.
Maar wat zijn mensen idioten als het gaat om wildlife. Overal in het park staan borden dat je niet op de weg stil mag staan, laat staan parkeren. En wat doen mensen als ze wildlife zien.... Je moet wanneer je daar rijdt nog beter uitkijken voor toeristen die ineens op de rem trappen als ze een van de vele bizons zien, dan voor een dier wat op de weg loopt. Ik ben op een gegeven moment maar uitgestapt en heb vriendelijk op een raampje getikt of ze door wilden rijden ipv een foto van een bizon maken. Het park loopt vol met die beesten. Ga lekker op een vaste vele uithammen staan die hiervoor bedoeld zijn.

Maar goed, all idiots aside, het was een super mooie dag ook al was het maar 8graden die dag. Door a l het moois watje heb gezien ben je dat al snel vergeten.